Het Vloethemveld is een plek met veel potentie: het is een groot natuur- en stiltegebied, met heel wat tastbare overblijfselen van een krijgsgevangenenkamp. Dat is uniek in Europa. Het domein is beschermd en er is al heel wat gebeurd om het te ontsluiten.
Maar wat nu? Hoe bouwen de ontsluiting verder uit, en welke plek geven we Vloethemveld in de herdenking van de tweede wereldoorlog?
Piet Chielens doet, op basis van zijn lange ervaring in het In Flanders Fields museum, een proeve van aanpak. Hij heeft het over het “nut” van herdenken en de nood aan een kwalitatieve aanpak.
Het erfgoed in het Vloethemveld is nu eenmaal beladen, en hoe je de herdenking vorm geeft moet daarom ernstig en meerstemmig zijn.